lost :το μεγάλο κεφάλαιο Θ.( μερος 1:η γνωριμια , το πρωτο ραντεβου )

Τον Θ. τον γνωρισά σε ενα πολυ ωραίο μπαράκι της Θεσσαλονίκης τη Σκνιπα με καλη μουσική , οπου μπορεις ευκόλα να χορέψεις τον Οκτωβρη του 2009. Ο Θ. καθοταν στη διπλάνη παρέα σε ενα σκαμπουδάκι . Με ρώτησε κατι και λιγή ώρα μέτα ειχαμε πίασει τη κουβέντα . Λίγο πριν φύγει μου ζήτησε το κινητο μου , εγω του το έδωσα και αυτός με αποχαιρέτησε με ενα φιλι στο στόμα . Απο τη πρώτη μας συναντηση θυμόμουν πως ήταν κοντος , συμπαθητικός και μαλλον εξυπνός . Λιγλη ωρα μετα το ίδιο βράδυ κατα τις 5 το πρωι μου εστείλε μηνυμα να βρέθουμε . Εγω του ανακοινωσα πως ειμαι σε ενα παρτυ και αν θέλει να περασει , ειδάλλως να κανονισουμε να βρέθουμε την επόμενη μέρα . Δεν μου έστειλε ποτε .
Εξι ολόκληρους μήνες μετα , καμια δεκαρια κιλα λιγότερη , με μια σπασμένη σπονδύλικη στυλη και ενα σπασμένο σαγόνι επεστρέψα στη θεσσαλονικη . Ναι , το ατυχήμα ήταν σκληρο αλλα πιστευα με όλη μου την καρδια πως το σύμπαν θα με αντεμοιβε με καποίο τρόπο για όσα είχα περάσει όλο το πάσχα και θα μου εστέλνε εναν πρίγγιπα να με σώσει απο τη μιζέρια μου . Περίμενα να συμβει κάτι ετσι ξαφνίκο , ουρανοκατέβατο και μαγικό . Δε χρειαστηκε να περιμένω πααρα πολυ .
Ενα βράδυ που είχα αποφασισει να μην κοιμήθω ακουσα το κινητο μου να χτυπαει και ξύπνησα . Τρια λεπτα μετά ηρθε ενα μυνημα που ελεγε: << Ελα μπερλιν >> , απο εναν αγνωστο αριθμο .Για οσους δεν κατοικουν στη θεσκη το μπερλιν ειναι ενα ροκ αφτερ που μαζευει κοσμο μετα τις 3 . Επεσα και κοιμηθηκα νομιζοντας πως ηταν ο φιλος μου ο Γ. που ποτε δεν εχει καρτα και συχναζει στο μαγαζι αυτο . Την επομενη μερα πηρα μια φορα τηλεφωνο , εστειλα ενα μηνυμα <<Ποιος ειναι ? >> και πηγα στη βιβλιοθηκη να διαβασω ιστορια της αρχιτεκτονικής μπαροκ .Λίγες ώρε μετα ενω μελέταγα ανέμελη το κινήτο μου δονήθηκε πανω στο τραπέζι της βιβλιοθήκης .<<Ο Θ. ειμαι δε ξέρω αν μεθυμάσαι είχαμε γνωριστεί στη σκνίπα . Συγνώμη που σε τάραξα >> . Η μια δόνηση έφερε την αλλη και το παιδι , που ήταν φαντάρος και εβγαίνε τον αυγούστο ήθελε να με αποζημιώσε με ενα ποτό για την ταραχή που προκάλεσε . Ημουν απόλυτα σιγουρή αυτό ακριβώς ήταν το ουρανοκατέβατο που περίμενα το σύμπαν να μου στειλει.
Μετα απο μηνυματα και τηλεφώνα σε ουκ ολίγες φίλες για να αποφασίσω τι θα βάλω και ενα τηλεφωνο στο φίλο μου τον Γ. για να μαθω ακριβως πως ηταν ο τύπος γιατι είχα ξεχασει , ξεκίνησα για την καμάρα με πεταλούδες στο στομάχι . Μπορούσες να πεις πως ήταν ραντεβου στα τυφλα ή το πρώτο καθυστερημένο ραντεβου μετα τη πρωτη μας συνάντηση , για μένα όμως ήταν ο απο μηχανής θεός που με τόση ευλάβεια αποζητούσα.
Τον βρήκα να κάθεται κατώ απο τη καμάρα .Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ε, ενταξει δεν ειναι και κανας κούκλος . Εχεί ωραιο πρόσωπο , τέλειο χαμόγελο , κοντα μαλλιά και καθόλου μουσία ( είπαμε είναι στο στράτο ) , μάλλον αδιάφορα ρούχα καιιι καλε μου κλείνει το ματι ? .Όταν συνέχιζε να μου κλείνει το μάτι σε όλο το ραντεβού κατάλαβα πως μάλλον είχε τικ .Εντομεταξυ εγω ειμαι λίγο σαν τα μικρά παιδία παντα κοιτάω έντονα αυτά που μου φαίνοντα περίεργα ( οπως τις περιεργα ντυμένες κυρίες στο μετρό, τους ανθρώπου χωρις πόδια στα φανάρια , τι να πω ) . Ετσι καθόλη τη διαρκεία της κουβέντας μας εστίαζα στο δεξί του ματί που ανοιγόκλεινε . Νομίζω κανείς αλλός δεν θα το παρατηρούσε αλλα εγω το κοίτα το κοιταγά το κοιταγά , λες και περιμένα να σταματήσει αμα το ματιαξώ . Ευτύχως το κουσούρι-τικ του δεν ήταν μόνιμο και συνεβαίνε μόνο όταν είχε ανχος .
Κάποια στιγμή ενω μιλάγαμε μου επίασε το χερί και μου είπε :
-Το ξέρεις πως εχείς ομορφύνει πολυ απο όταν σε γνώρισα ?
-Ισώς, δε ξέρω , του απάντησα πλήρως αμήχανη καθώς έβλεπα το πρωσοπό του να με πλησιαζει
- Θυμάσαι που σε είχα φιλήσει εκείνη τη φορα που είχαμε γνωριστεί , με ρωτησε
κι εγω δε πρόλαβα να απαντήσω γιατί τα χείλη του σφράγισαν τα δικά μου ..
Φιλάγε ωραία και απάλα με μια ευγένεια , χωρίς να σαλιώνει τα πάντα στο διάβα του και χωρίς να βάζει πολυ γλώσσα . Αφέθηκα στο φιλί του μέχρι που αυτός σταμάτησε .
- Τι λές θες να πληρώσω τώρα και να παμέ καμια βόλτα ? Δεν έχω και άπλετο χρονο μπαινω στο στρατοπεδό παλι αυρίο , έβγαλε το πορτοφόλι του και πλήρωσε για το κράσι μου λες και ήταν το πιο δεδομένο πράγμα στο κόσμο . Εγω εβγάλα το πορτοφόλι μου και εκάνα μια απόπειρα να δώσω λεφτά για την τιμή των όπλων
- Εγω ειμαι ο μεγάλος και εσυ η μικρή , ο αντράς θα πληρώσει , ειπε και γέλασε
- Καλά αλλα την επόμενη φορά κερνάω εγώ , του είπα , εβάλα το πορτοφόλι στη τσάντα μου και σηκώθηκα .
Ξεκίνησαμε να κάνουμε βόλτα και πρίν πρόλαβουμε να στρίψουμε στη γώνια με κόλλησε στο τζάμια ενος καταστήματος που ανακανιζόταν και άρχισε να με φίλαει όπως δε με έχουν φιλήσει ποτε ξάνα .Ενιωσα το πουλι του να σκληραίνει μέσα απο το παντελόνι του και τον έσπρωξα .
-Περναεί κόσμος , δεν είναι σωστο .. , του είπα και τον έπιασα απο το χέρι .
Κατεβήκαμε στη παραλία και περπατήσαμε κοντα στη θάλασσα . Μετα μπήκαμε σε ενα μικρό παρκάκι κάτσαμε σε ενα παγκάκι και αφήσαμε τον πόθο να μας οδηγήσει . Λίγη ωρα μετά μου είπε
-Κοίτα δε παεί αλλο , τώρα ή θα φυγουμε ή θα κάνουμε σεξ
-Εγω δε κανω σεξ με τη μια , του είπα ψέματα
Και αυτός με έπιασε απο το χέρι και ετσι χεράκι χεράκι με γύρισε σπίτι . Εγω ημούν εκσασιασμένη . Ήταν καλα είχε πλάκα , η συζητήση προχωραγέ οταν υπήρχε και ο Θ. μου αρέσε . Μπορει να μην ήταν το αγόρι τον ονείρων μου αλλα κατι ηξερέ το συμπαν που μου τον είχε στείλει . Νομιζα.......

ο ανήλικος αναρχικος Α. ( μερος τρίτο )

Μέσα στη βδομάδα δεν ειχα καθόλου νέα απο το γλυκό ανήλικο και άρχισα να συνηδειτοποιώ ακριβώς τι είχε συμβεί . Ο φίλος του , του ειχέ κανει μια εκτενή αναλυσή για το ποσο καπιταλίστρια πρέπει να ήμουν και ετσί πήραν μαζι την αποφασή να σταματήσει να μου μιλάει . Τέλεια ιδέα .Ξέρω ακριβώς πως λειτουργεί η αποψη τωψν φίλων σε τετοιές ηλικίες .Ήταν προφανές , μου θύμωσε επειδη υποστήριζα την αποψή μου και τα επιχειρήματα που του εδινά δε μπορούσαν να αντικρουστούν απο το φίλο του .
Δε με ήθελε αυτος μια , δεν τον ήθελα εγω δεκα . Δε φτάνει που ήταν μικρο , θα μου κανει και ναζία ? Όχι , τοσο χαμηλα δε θα επεφτα . Είμαι 19 και είναι 17 . Όχι , οχι δε πρεπεί . Οπότε εγκατέλειψα σχετικα σύντομα την ιδέα του .
Στο εντομεταξύ , πεθάνε και η αιωνόβια γιαγιά μου οπότε χρειάστηκε να κατέβω στην αθήνα για την κήδεια . Οποτε η ιδέα του ανηλικού ( που ειχε πια γίνει ενηλικο ) εγινε παρελθόν .
Με την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη η καλή μου φίλη η Σ. με κάλεσε σπίτι της για φαγήτο .Η Σ. εχει μια αδερφη την Κ. η οποία ειναι εικοσι τρια και εχει την ταση να φωνάζει και να βρίζει .Βέβαια οταν εχεί τα κεφία της μπορεί να γίνει πολύ γλύκια και να σου πει και τον καφέ . Γενικώς μπορεις να την πεις και κυκλοθυμίκη . Απλα στις κακές τις μέρες ειναι κάπως ενοχλητική . Ετσί λοιπόνε ενω τρογάμε ανεμελες στη κουζίνα η Κ. μπήκε στο δωμάτιο φορωντας το καλσόν και το βράκι της .
- Τι κάνει το μικρό μας , με ρωτησε
- Το ποιο μας ??
- Ελα ρε το ανηλικό που γάμησα την παρασκευή , που το είχες φασώσει κι εσυ , δε θυμασαι ?
- Πως θυμάμαι , αλλα δε ξερω και δε με νοιάζει ,της απάντησα ενω προσπαθούσα να χορεσω στο μυαλό μου αυτο που μόλις είχα ακούσει
-Που λες , τον γάμησα την παρασκευή , κοιμήθηκε εδω αλλα τον πήδηξα μονο το βράδυ γιατι μετα μου ηρθέ περιοδος ..
- Αα , απαντησα , και πως ηταν καλα ?? , πιεσα τον εαυτο μου να ρωτήσει για να μη φανει το σκάλωμα μου
- Ναι , το μικρό μου εχει μια πουτσάρα να τοοοση , και μου δειξε με τα χέρια της .
Ομολογω πως ηθέλα να κανω εμμετο αλλα συνέχισα να τρωω ανέμελη τα κεφτεδάκια μου .
- Αντε παρτον τηλεφωνο να ερθει απο εδω , μου ειπε ενω προσπαθουσα να κατεβασω τη δευτερη μουκια
- Δε θελω , παρτον εσυ αμα θες , της απαντησα
- Δεν εχω το κινητο του . Αντε παρτον
- Δεν ειμαι τοσο στερημενη για να τον παρω , της απαντησα
- Δεν ειναι θέμα στερησης , το μικρό γαμαει πολυ καλά
- Εγω δεν τον παιρνω , αμα θες παρτον εσυ , της απαντησα και βγήκα απο το δωμάτιο.
Ολη την υπόλοιπη μερα προσπαθούσα να σηνυδειτοποιήσω πρωτον πως γινεται να πηδηξει καποια χωρις κανεναν ενδοιασμο καποιον που εχει δει να φασωνονται με μια <<φίλη>> της και δευτερον πως σκατα το μικρο πηδηξε αυτη τη συγκεκριμένη κοπέλα.
Ειχα θιχτεί ναι . Και εγω και η αυτοπεποιθηση μου και ο αυτοσεβασμός μου , αλλα κυριως ειχε θιχτει η λογικη μου .
Την επόμενη παρασκευή που είχε ξανα παρτυ , ο Α. ηρθε και με βρήκε .
- Τι εγίνε δε μας μιλάς ? , με ρωτησε
- Δε ξέρω νομίζω πως αηδιαζω πολύ ακόμα και να σου μιλήσω τωρα που εμαθα τι γκόμενες πηδα ..
Του είπα τα παντα . Την αποψη μου , πως μου φάνηκε , και οτι να με πειραξει . Και αυτος μου απάντησε πως ήταν πολυ μεθυσμένος , πως δεν του σηκωνοταν καν και διαφορα αλλα ψεματα , με πλησιασε ενοχλητικα πολυ και με φιλήσε αφου πρώτα με ρωτησε
- Με σιχαινεσαι ακόμα ?
Και δεν τον σιχαινομουνα . Μείναμε μαζι σε όλο το υπόλοιπο παρτυ , του γνώρισα καποιους φίλους μου και γένικα ειχε πλάκα . Μέτα προσφερθηκέ να με γυρίσει σπίτι . Ισως ο μικρός Α. να μην ήταν και τοοσο ασχημη ιδεα πια , σκεφτομουνα στο δρομο . Οταν φτάσαμε στη καμαρα βρήκαμε ενα μαρκαδόρο και γράψαμε σε ενα παγκακι , δηλαδη εγω εγραψα αυτος εκάνε ενα αναρχικο Α και με φίλησε .
-Δεν μπόρω να γυρίσω τώρα σπίτι ,δεν εχει λεωφορεία , να μεινώ σε σενα ? με ρωτησε
-Αντέ καλά , αλλα δε θα σου κατσω , οχι τοσο ευκόλα , του ειπά και τον αφήσα να ερθεί σπίτι μου
Φυσικα μόνον εγω ξέρω πόσο λιγό εννοούσα αυτά που έλεγα . Με το που μπήκαμε όλα τα ρουχα επέσαν στο πατώμα και επήλθε η φυσική συνεχεία . Ομως , λιγο πριν κανούμε σεξ του ειπά :
- Αυτο που είπα πριν το εννουσα , δε θελω να ξανακανω σεξ τοσο μεθυσμενη , του γυρισα τη πλατη και αποκοιμηθηκα
Το επόμενο πρωι όμως ενεδώσα .Με ξύπνησε φιλώντας με , με το πουλι του ορθιον(ξανα). Αποφάσισα σαν ευγενικο κοριτσι να τον βοηθήσω κανοντάς του στοματικο . Τελειωσε .3 λεπτα μετα το πουλι του ήταν ξανά καυλωμένο . Εντυποσιαστηκα !:
-Αυτο εσυ τώρα πως το εξηγείς ?, με ρωτησε
-Αυτο Α. μωρο μου , εγω το λεω εφηβεια ,
Και ενα λεπτο μετα καναμε σεξ .Μετα καναμε μαζι μπανιο , ηπιαμε καφε και αραξαμε . Μου είπε να βγούμε για καφέ την ιδιά μέρα στις εφτα και εφύγε . Πρέπει να ήταν τρεις το μεσήμερι .
Λίγες ώρες μετά μου ηρθέ ενα μηνύμα
<< Δε θα μπορεσω για τον καφε , εχω κατι δουλειες με τη μαμα μου , σορυ >>
Μάλιστα , σκέφτηκα και δεν εκάνα καν τον κόπο να απαντήσω .10 λεπτα μετα μου ξαναστειλε ακριβως το ιδιο μηνυμα . Οκει, απαντησα . Περιττο να πω πως μετά απο αυτο ο μικρός Α. εξαφανιστηκε και οπότε με βλέπει κανει πως δε με ξέρει και δε με χαιρεταεί καν . Τις προαλλες κατεβαινά τα σκαλια του πολυτεχνειου για να συναντησω μια παρέα φίλων και ετυχέ να είναi κι αυτός αναμέσα του . Μόλις με είδε αρχίσε να τρέχει μακρια.Δεν εχω ξαναδει ανθρωπο να τρεχει ταχύτερα . Ο γλύκος μου ...

ο ανήλικος αναρχικος Α. ( μερος δεύτερο )

Περίπου μια βδόμαδα , πολλα καψουροτράγουδα , πολύ κλαμα ,πολλες αναπαντητες και καθόλου νεα απο τον Θ. , αποφάσισα πως δεν είναι πια νύν αλλα πρωήν . Η απόφαση αυτή πάρθηκε μετα από ενα σαβατοκύριακο στην αθήνα και διεξωδική κουβέντα και κλαψομουνιάσμα στην αγγαλια των φίλων και της πολυαγαπημένης μου μανούλας . Αφού λοιπόν εκλάψα τον μακαρίτη ήμουν πια έτοιμη ,την επόμενη παράσκευη να επανέλθω στην εξαλλή single ζωή που είχα συνηθίσει .Έτσι με νέα ανεκτιμένη αυτοπεποίθηση ξεκίνησα για το παρτυ της νέας σεζον της ερώτικης μου ζωής , το οποιο τυχαινε να είναι και το πρώτο παρτυ σε κλείστο χώρο κοινως το πρώτο παρτυ στο πολυτεχνείο .
Οταν είδα τον ανήλικο Α. ανάμεσα στις φίλες μου ομολογώ πως εντυποσίαστηκα . Δεν περίμενα να τον ξανάδω σε τοσο σύντομο χρονικό διαστήμα . Το ανήλικο αναρχίκο δεν εχάσε καθόλου χρόνου και εκάνε όλα όσα περίμενα να κανεί . Έτσι περίπου ενα τέταρτο μετά βρέθηκα στα σκαλακια εξώ απο την καλύτερη αίθουσα της αρχιτεκτόνικης του α.π.θ , να φιλιέμαι με τον Α. Ευτυχώς τεχνίκα προβλήματα με εμπόδιζαν να επιδωθω σε σεξουαλικες περιπτυξεις και μια μεγαλη υπόσχεση που ειχα παρει με εμποδιζε να βοηθησω το αγορι με το στόμα μου . Έτσι μείναμε στο φασώμα το οποίο για αυτόν φαινόταν να ειναι αρκέτο λογω ηλικίας .Οταν αποφάσισα να φύγω ζήτησε το κινητό μου για να μη ξαναχαθούμε και εγω εξαφανιστηκα ικανοποιημενη στο πληθος με προορισμο το σπιτι μου . Λίγα λεπτά μετά με πήρε τηλεφώνο να δει αν εφτάσα . Γλυκούλης ,σκέφτηκα .
Ενθουσιασμένη με το νέο μου παιχνίδι , ανέμενα με ανυπομονησία της επόμενη μας εξοδο . Την επόμενη μέρα βγήκα με μια καλη φιλη μου και καταληξαμε σε μια εκθεση κρασιου στη πλατεία αριστοτέλους . Αμέτρητα ποτήρια κρασιού μετά και εχοντας κανει φίλους μας κατι νορβηγούς ναυτές άκουσα το κινητό μου να κουδουνίζει . Ήταν το Ανηλίκο ( ετσι τον ειχά αποθηκευσει ) , και μου ειπε να παμε σε μια συναυλια που γινόταν σε ένα παρκο , μωρα στη φωτια και σουινγκ . Ενθουσιασμένες πηράμε τους καινουργιούς μας φλικους και ξεκίνησαμε για τη συναυλία . Σε όλο το δρόμο μεθυσμένη οντάς ανέλυα στους νορβηγούς τη συμπεροφόρα του Θ. περιμένοντας να ακούσω πως ναι ειναι όντως μαλάκας .Δύο μπύρες μετά όταν φτάσαμε στη συναυλία ήμουν εντελώς ταπι και εντέλως μεθυσμένη . Ετσι μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα να σκαρφαλώσω τα κάγελα που περιεφραζάν το πάρκο , πραγμα που οδήγησε σε μια μεγάλη ενυποσιακή πτωσή και σε μια ακομα μεγαλύτερη τρύπα στη μπλούζα μου , που αφήνε εκθετό σχεδον όλο το σουτιεν μου . Ο Α. με περιμαζεψε απο τα καγγελά και με οδηγησε στο χώρο της συναυλίας οπου καναμε οτι καναμε καλύτερο , φιλιόμασταν καθισμένοι στο γκαζόν . Κάποια στιγμή ζαλισμένη απο τη μέθη αποφάσισα πως ειχέ ερθει η ώρα για μεγάλες εξομολογησεις , αλλωστε θεωρητικα ήταν το 3ο ραντεβου και αφου δεν του ειχά κατσει ακόμη σημαινε πως πηγαίναμε συγκλονιστικα καλα , δεδομένης της ηλικίας του.
-Κοίτα να δεις , δεν ξέρω τι θες απο εμένα αλλα δεν είμαι ακόμα σιγούρη και δεν ξέρω αν εχώ ξεπεράσει ακόμα τον πρώην μου . Επίσης δε θέλω να κανω αλλές ξεπετες . Οπότε πες μου τι θές για να ξέρω ..., μιλησε ειλικρινεστατα το αλκοολ μεσα μου
-Η λέξη σχέση σου λεει κάτι ? , μου ειπε
Και καπού εκει αρχισάν να μην πηγαίνουν καλά τα πράγματα νομίζω γτ εμένα με επιάσε νευρικό πανω στο γκαζόν ενω εκείνος με κοίταγε με τα ματια του διάπλατα ανοικτά πισώ απο τα γυαλάκια του . Κάπου εκει κατάλαβα πως μαλλον τα λέγε σοβαρα και ταραχτηκα οπότε εσπευσα να τον φιλήσω γιατι μερικες φορες ειναι καλυτερα να φιλάς παρα να μιλάς . Πολυ ώρα μετα το πάρτυ τελειωσε και επιστρέψαμε στον λευκό πυργό απο την παραλια . Περιττο να αναφερω πως φασώθηκαμε σε όλα τα παγκακία της διαδρομής . Ναι , πηγαινα ξανα λύκειο και αυτο ήταν απόλυτα βεβαιο :



Στο λευκό πύργο συναντήσαμε έναν αναρχικό κολλητό του και τις λεσβίες φίλες του . Τα ανήλικα αναρχικα αρχίσαν να μιλάνε για καμένες τράπεζες , πορείες , ματσούκια και μολοτωφ . Κι εγω γλυκούλα και μεθύσμενη καθώς ημούν αποφάσισα να ξεκίνησω εν αγνοία μου μια ατελείωτη πολιτίκη συζητηση , η οποία κατεληξε σε ένα μικρο τσακωμό αναμεσα σε εμενα και στον κόλλητο του , ο οποίος ανίκανος να με αντικρούσει λογο στενοτητάς μυαλού και μικρής ηλικίας εφύγε πέρνοντα μαζι του τον Α. και με παρατησε με της λεσβίες .Γύρισα σπίτι με τα κορίτσια μαθαίνοντας καθέ λεπτομέρεια για τη σχέση τους και κοιμήθηκα νομίζοντας πως όλα ειχάν παει καλά και πως ο Α. θα μου τηλεφωνούσε . Κουνια που με κούναγε .....

ο ανήλικος αναρχικος Α. ( μερος πρωτο )

Ήταν μικρός , ψηλός και γλυκούλης . Η αλήθεια ειναί πως δεν ηξέρα πως ειναι μικρότερος μέχρι αρκέτη ώρα μετά το πρώτο φιλί . Η δεύτερη αλήθεια ήταν πως είχα μόλις χωρίσει με τον Θ. , (δηλαδή οχι ακριβώς χωρίσει , ο Θ. ειχε εξαφανιστει απο πρωσόπου γης περιπου 5 μέρες , οταν οι 5 μέρες έγιναν μήνας κατάλαβα πως ναι , είχαμε χωρίσει ) .Ήμούν σε ενα παρτυ απο αυτα που διοργανώνωνονταν καθέ παρασκευή στο πανέπιστημιο με δύο φίλες μου και τους αναρχίκους συντρόφους της αναρχικής μας φιλενάδας . Ήμουν αποφασίσμενη απο πριν να πιω όσο πιο πολύ μπορω και να διώξω την πικρά μου με χορό , ξεσάλωμα και γιατι οχι ενα νεο αγόρι . Αδιαφορούσα πραγμάτικα για το ποίος ακριβως θα ήταν αυτός , και σκόπευα να αρκέστω σε μέρικα αθώα φιλία και λίγο ακάκο φλέρτ για να ξεχάσω τον αγνοούμενο γκόμενο μου χωρις βέβαια να τον κερατώσω ( νομιζα πως τα είχα ακομα με τον Θ. το ζώον ).Ο Α. όλο με περιτρυγύριζε . Ζηταγε γουλίες απο την μπύρα μου την οποία παντα αρνούμαι κατηγορηματικα να μοιραστω και εγω του την έδινα γιατι εφέρνε το επιχειρημα της συντροφικής αλληλεγγυης και εγω ημούν πολύ πολυ μεθυσμενη για να αρνήθω το οτιδήποτε .Γουλιά τη γούλια με πλησίαζε επικυνδινα , μεχρι που μάλλον μπερδέψε το κούτακι της μπύρα με τα χείλια μου και με φίλησε . Φίλαγε παθιασμένα και εχώνε τη γλώσσα του πιο βαθία απο οσο είχα συνηθίσει με τον Θ. αλλα μου θυμίζε τα φιλία του λυκείου κι εγω συνέχιζα να τον φιλάω μέσα στη μέση της πίστας . Όταν θυμήθηκα πως δεν είμαι απόλυτα σιγουρη αν έχω χωρισει ( ειχάμε 3 μέρες να μιλησουμε μόνο ) αποφάσισα να τον παρώ καπού λίγο πιο παράμερα ωστέ να μην προσφέρουμε θέαμα σε όλο το παρτυ . Συνεχίσαμε να φιλίομαστε πολυ πολυ ώρα . Ένιωθα λες και πήγαινα ξανα στο λύκειο . Με σήκωνε ψηλα ( ειναί και 2 μέτρα το αγόρι ) και δεν σταματούσε . Το πούλι του το ενιώθα σηκωμένο μέσα στο παντελονι του σε όλη τη διάρκεια του χαμουρέματος και ενιωθα σχεδόν εντυποσιασμένη με την όρμη του αυτη . Μετά απο περίπου μια ώρα αποφασισα πως ή θα προχοραγα πολυ ( πραγμα που δεν ηθέλα μιας και νομιζα πως ειμαι δεσμευμένη κοπέλα ) ή επρέπε να αποσπάσω τα χείλη μου απο τα δικά του και να μιλήσουμε λιγο γιατι δεν ηξέρα καν το όνομα του .Κάπως έτσι αρχίσαμε να μιλάμε . Οταν τον ρωτησα ποσο χρονών σιγουρά δε περιμένα τον αριθμό 17 να ξεμυτισει απο το στόμα του .Τι κι αν γινόταν 18 σε 3 μήνες. Ο μικρός μου αδερφός ειναι 16 . Φρίκαρα τελείως . Πάντα έβρισκα γοητεία αποκλείστικα σε μεγαλύτερα αγόρια . Απο τα 15 μου μεχρι και τα 19 μου δεν είχα ποτε καν κοιτάξει αγορι κάτω των 18 .Οταν πέρασα το πρώτο σοκ τον ρώτησα αν παει ακόμα σχόλειο . Ευτυχώς για τα ηθη μου ειχε περασει στα τει σε μια σχολη : τυποποιηση προιοντων . Δε παει να είχε περάσει και στη ζαμπονοκοπτίκη . Δε με ένοιαζε καθόλου . Με γύρισε σπίτι μου με την ελπίδα να αναιβεί επανω . Δεν του εκάνα τη χάρη ,ειπαμε νόμιζα πως έχω σχέση . Δεν του έδωσα καν το κίνητο μου . Πίστευα πως κατα πάσα πιθανοτητα δε θα τον εβλέπα ποτε ξανά , πλανόμουν όμως οικτρα ..Και τώρα ένα μουσικό απόσπασμα για να κατανοήσουμε καλυτερα τον μικρό Α. και την ευρύτερη κατάσταση

Η κακή αρχή

Άνασκοπώντας την ερώτικη μου ζώη τα τελευταία 20 χρόνια ( όσα ακριβώς βρισκόμαι σε αυτόν τον κόσμο ) , καταλήγω πάντα ξάνα και ξάνα , πως δεν εχώ τίποτα καλό να αναπολώ τα κρύα βραδία του χειμώνα γιατι παντά μα πάντα εμπλέκα με τα λάθος άτομα τη λάθος στιγμη . Έτσι εχόντας με μεγάλη επιτυχία επιλεξεί να φιλησω , ερώτευτω και ερθώ σε επαφή με αρκέτα λάθος ατόμα του αρσένικου ειδούς απεμείνα μονη μου ξανα , με πολυ περισευουμενο κυνισμό για την ηλικια μου , ενα αδικιολόγητο μίσος για τα ζευγαράκια που φιλιούνται στο δρόμο , πολυ λιγότερη εμπιστοσύνη και πάρα πάρα πάρα πολλές αστειές ιστορίες .
Πρόχτες λοιπόν το βράδυ μια καλη μου φίλη μου εστειλε ενα μήνυμα πως ηταν στο πάρτυ ενός απο τους μαλάκες μου . Άρχισα να τον σκέφτομαι , μέτα σκεφτήκα τον προηγούμενο απο αυτόν και κατέληξα αυπνη , διερωτωμενη :
Ειναι δυνατόν ? Είναι δυνατόν να έχω πεσει σε όλους αυτους τους ανώμαλους , τραγικούς τρομακτικους , αστείους και πανω απο όλα μαλακισμενους τύπους ? Είναι δυνατόν να πιστευώ πάντα το ίδιο παραμύθι και να καταληγω μίζερη , δυστυχισμένη και με ραγισμένη τη καρδια ??
Φυσίκα και είναι ...
Έτσι ανυμπόρη να τα συγκράτησω όλα στο κεφαλι μου , αποφασισα να ξεκινησω ετουτο εδω το διαδυκτιακο ημερολόγιο για να αποφορτίσω τις φίλες και τους φίλους μου απο τις ιστοριες της δυσλειτουςγικής ερωτικής μου ζωής .