ο ανήλικος αναρχικος Α. ( μερος πρωτο )

Ήταν μικρός , ψηλός και γλυκούλης . Η αλήθεια ειναί πως δεν ηξέρα πως ειναι μικρότερος μέχρι αρκέτη ώρα μετά το πρώτο φιλί . Η δεύτερη αλήθεια ήταν πως είχα μόλις χωρίσει με τον Θ. , (δηλαδή οχι ακριβώς χωρίσει , ο Θ. ειχε εξαφανιστει απο πρωσόπου γης περιπου 5 μέρες , οταν οι 5 μέρες έγιναν μήνας κατάλαβα πως ναι , είχαμε χωρίσει ) .Ήμούν σε ενα παρτυ απο αυτα που διοργανώνωνονταν καθέ παρασκευή στο πανέπιστημιο με δύο φίλες μου και τους αναρχίκους συντρόφους της αναρχικής μας φιλενάδας . Ήμουν αποφασίσμενη απο πριν να πιω όσο πιο πολύ μπορω και να διώξω την πικρά μου με χορό , ξεσάλωμα και γιατι οχι ενα νεο αγόρι . Αδιαφορούσα πραγμάτικα για το ποίος ακριβως θα ήταν αυτός , και σκόπευα να αρκέστω σε μέρικα αθώα φιλία και λίγο ακάκο φλέρτ για να ξεχάσω τον αγνοούμενο γκόμενο μου χωρις βέβαια να τον κερατώσω ( νομιζα πως τα είχα ακομα με τον Θ. το ζώον ).Ο Α. όλο με περιτρυγύριζε . Ζηταγε γουλίες απο την μπύρα μου την οποία παντα αρνούμαι κατηγορηματικα να μοιραστω και εγω του την έδινα γιατι εφέρνε το επιχειρημα της συντροφικής αλληλεγγυης και εγω ημούν πολύ πολυ μεθυσμενη για να αρνήθω το οτιδήποτε .Γουλιά τη γούλια με πλησίαζε επικυνδινα , μεχρι που μάλλον μπερδέψε το κούτακι της μπύρα με τα χείλια μου και με φίλησε . Φίλαγε παθιασμένα και εχώνε τη γλώσσα του πιο βαθία απο οσο είχα συνηθίσει με τον Θ. αλλα μου θυμίζε τα φιλία του λυκείου κι εγω συνέχιζα να τον φιλάω μέσα στη μέση της πίστας . Όταν θυμήθηκα πως δεν είμαι απόλυτα σιγουρη αν έχω χωρισει ( ειχάμε 3 μέρες να μιλησουμε μόνο ) αποφάσισα να τον παρώ καπού λίγο πιο παράμερα ωστέ να μην προσφέρουμε θέαμα σε όλο το παρτυ . Συνεχίσαμε να φιλίομαστε πολυ πολυ ώρα . Ένιωθα λες και πήγαινα ξανα στο λύκειο . Με σήκωνε ψηλα ( ειναί και 2 μέτρα το αγόρι ) και δεν σταματούσε . Το πούλι του το ενιώθα σηκωμένο μέσα στο παντελονι του σε όλη τη διάρκεια του χαμουρέματος και ενιωθα σχεδόν εντυποσιασμένη με την όρμη του αυτη . Μετά απο περίπου μια ώρα αποφασισα πως ή θα προχοραγα πολυ ( πραγμα που δεν ηθέλα μιας και νομιζα πως ειμαι δεσμευμένη κοπέλα ) ή επρέπε να αποσπάσω τα χείλη μου απο τα δικά του και να μιλήσουμε λιγο γιατι δεν ηξέρα καν το όνομα του .Κάπως έτσι αρχίσαμε να μιλάμε . Οταν τον ρωτησα ποσο χρονών σιγουρά δε περιμένα τον αριθμό 17 να ξεμυτισει απο το στόμα του .Τι κι αν γινόταν 18 σε 3 μήνες. Ο μικρός μου αδερφός ειναι 16 . Φρίκαρα τελείως . Πάντα έβρισκα γοητεία αποκλείστικα σε μεγαλύτερα αγόρια . Απο τα 15 μου μεχρι και τα 19 μου δεν είχα ποτε καν κοιτάξει αγορι κάτω των 18 .Οταν πέρασα το πρώτο σοκ τον ρώτησα αν παει ακόμα σχόλειο . Ευτυχώς για τα ηθη μου ειχε περασει στα τει σε μια σχολη : τυποποιηση προιοντων . Δε παει να είχε περάσει και στη ζαμπονοκοπτίκη . Δε με ένοιαζε καθόλου . Με γύρισε σπίτι μου με την ελπίδα να αναιβεί επανω . Δεν του εκάνα τη χάρη ,ειπαμε νόμιζα πως έχω σχέση . Δεν του έδωσα καν το κίνητο μου . Πίστευα πως κατα πάσα πιθανοτητα δε θα τον εβλέπα ποτε ξανά , πλανόμουν όμως οικτρα ..Και τώρα ένα μουσικό απόσπασμα για να κατανοήσουμε καλυτερα τον μικρό Α. και την ευρύτερη κατάσταση