Τον Θ. τον γνωρισά σε ενα πολυ ωραίο μπαράκι της Θεσσαλονίκης τη Σκνιπα με καλη μουσική , οπου μπορεις ευκόλα να χορέψεις τον Οκτωβρη του 2009. Ο Θ. καθοταν στη διπλάνη παρέα σε ενα σκαμπουδάκι . Με ρώτησε κατι και λιγή ώρα μέτα ειχαμε πίασει τη κουβέντα . Λίγο πριν φύγει μου ζήτησε το κινητο μου , εγω του το έδωσα και αυτός με αποχαιρέτησε με ενα φιλι στο στόμα . Απο τη πρώτη μας συναντηση θυμόμουν πως ήταν κοντος , συμπαθητικός και μαλλον εξυπνός . Λιγλη ωρα μετα το ίδιο βράδυ κατα τις 5 το πρωι μου εστείλε μηνυμα να βρέθουμε . Εγω του ανακοινωσα πως ειμαι σε ενα παρτυ και αν θέλει να περασει , ειδάλλως να κανονισουμε να βρέθουμε την επόμενη μέρα . Δεν μου έστειλε ποτε .
Εξι ολόκληρους μήνες μετα , καμια δεκαρια κιλα λιγότερη , με μια σπασμένη σπονδύλικη στυλη και ενα σπασμένο σαγόνι επεστρέψα στη θεσσαλονικη . Ναι , το ατυχήμα ήταν σκληρο αλλα πιστευα με όλη μου την καρδια πως το σύμπαν θα με αντεμοιβε με καποίο τρόπο για όσα είχα περάσει όλο το πάσχα και θα μου εστέλνε εναν πρίγγιπα να με σώσει απο τη μιζέρια μου . Περίμενα να συμβει κάτι ετσι ξαφνίκο , ουρανοκατέβατο και μαγικό . Δε χρειαστηκε να περιμένω πααρα πολυ .
Ενα βράδυ που είχα αποφασισει να μην κοιμήθω ακουσα το κινητο μου να χτυπαει και ξύπνησα . Τρια λεπτα μετά ηρθε ενα μυνημα που ελεγε: << Ελα μπερλιν >> , απο εναν αγνωστο αριθμο .Για οσους δεν κατοικουν στη θεσκη το μπερλιν ειναι ενα ροκ αφτερ που μαζευει κοσμο μετα τις 3 . Επεσα και κοιμηθηκα νομιζοντας πως ηταν ο φιλος μου ο Γ. που ποτε δεν εχει καρτα και συχναζει στο μαγαζι αυτο . Την επομενη μερα πηρα μια φορα τηλεφωνο , εστειλα ενα μηνυμα <<Ποιος ειναι ? >> και πηγα στη βιβλιοθηκη να διαβασω ιστορια της αρχιτεκτονικής μπαροκ .Λίγες ώρε μετα ενω μελέταγα ανέμελη το κινήτο μου δονήθηκε πανω στο τραπέζι της βιβλιοθήκης .<<Ο Θ. ειμαι δε ξέρω αν μεθυμάσαι είχαμε γνωριστεί στη σκνίπα . Συγνώμη που σε τάραξα >> . Η μια δόνηση έφερε την αλλη και το παιδι , που ήταν φαντάρος και εβγαίνε τον αυγούστο ήθελε να με αποζημιώσε με ενα ποτό για την ταραχή που προκάλεσε . Ημουν απόλυτα σιγουρή αυτό ακριβώς ήταν το ουρανοκατέβατο που περίμενα το σύμπαν να μου στειλει.
Μετα απο μηνυματα και τηλεφώνα σε ουκ ολίγες φίλες για να αποφασίσω τι θα βάλω και ενα τηλεφωνο στο φίλο μου τον Γ. για να μαθω ακριβως πως ηταν ο τύπος γιατι είχα ξεχασει , ξεκίνησα για την καμάρα με πεταλούδες στο στομάχι . Μπορούσες να πεις πως ήταν ραντεβου στα τυφλα ή το πρώτο καθυστερημένο ραντεβου μετα τη πρωτη μας συνάντηση , για μένα όμως ήταν ο απο μηχανής θεός που με τόση ευλάβεια αποζητούσα.
Τον βρήκα να κάθεται κατώ απο τη καμάρα .Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ε, ενταξει δεν ειναι και κανας κούκλος . Εχεί ωραιο πρόσωπο , τέλειο χαμόγελο , κοντα μαλλιά και καθόλου μουσία ( είπαμε είναι στο στράτο ) , μάλλον αδιάφορα ρούχα καιιι καλε μου κλείνει το ματι ? .Όταν συνέχιζε να μου κλείνει το μάτι σε όλο το ραντεβού κατάλαβα πως μάλλον είχε τικ .Εντομεταξυ εγω ειμαι λίγο σαν τα μικρά παιδία παντα κοιτάω έντονα αυτά που μου φαίνοντα περίεργα ( οπως τις περιεργα ντυμένες κυρίες στο μετρό, τους ανθρώπου χωρις πόδια στα φανάρια , τι να πω ) . Ετσι καθόλη τη διαρκεία της κουβέντας μας εστίαζα στο δεξί του ματί που ανοιγόκλεινε . Νομίζω κανείς αλλός δεν θα το παρατηρούσε αλλα εγω το κοίτα το κοιταγά το κοιταγά , λες και περιμένα να σταματήσει αμα το ματιαξώ . Ευτύχως το κουσούρι-τικ του δεν ήταν μόνιμο και συνεβαίνε μόνο όταν είχε ανχος .
Κάποια στιγμή ενω μιλάγαμε μου επίασε το χερί και μου είπε :
-Το ξέρεις πως εχείς ομορφύνει πολυ απο όταν σε γνώρισα ?
-Ισώς, δε ξέρω , του απάντησα πλήρως αμήχανη καθώς έβλεπα το πρωσοπό του να με πλησιαζει
- Θυμάσαι που σε είχα φιλήσει εκείνη τη φορα που είχαμε γνωριστεί , με ρωτησε
κι εγω δε πρόλαβα να απαντήσω γιατί τα χείλη του σφράγισαν τα δικά μου ..
Φιλάγε ωραία και απάλα με μια ευγένεια , χωρίς να σαλιώνει τα πάντα στο διάβα του και χωρίς να βάζει πολυ γλώσσα . Αφέθηκα στο φιλί του μέχρι που αυτός σταμάτησε .
- Τι λές θες να πληρώσω τώρα και να παμέ καμια βόλτα ? Δεν έχω και άπλετο χρονο μπαινω στο στρατοπεδό παλι αυρίο , έβγαλε το πορτοφόλι του και πλήρωσε για το κράσι μου λες και ήταν το πιο δεδομένο πράγμα στο κόσμο . Εγω εβγάλα το πορτοφόλι μου και εκάνα μια απόπειρα να δώσω λεφτά για την τιμή των όπλων
- Εγω ειμαι ο μεγάλος και εσυ η μικρή , ο αντράς θα πληρώσει , ειπε και γέλασε
- Καλά αλλα την επόμενη φορά κερνάω εγώ , του είπα , εβάλα το πορτοφόλι στη τσάντα μου και σηκώθηκα .
Ξεκίνησαμε να κάνουμε βόλτα και πρίν πρόλαβουμε να στρίψουμε στη γώνια με κόλλησε στο τζάμια ενος καταστήματος που ανακανιζόταν και άρχισε να με φίλαει όπως δε με έχουν φιλήσει ποτε ξάνα .Ενιωσα το πουλι του να σκληραίνει μέσα απο το παντελόνι του και τον έσπρωξα .
-Περναεί κόσμος , δεν είναι σωστο .. , του είπα και τον έπιασα απο το χέρι .
Κατεβήκαμε στη παραλία και περπατήσαμε κοντα στη θάλασσα . Μετα μπήκαμε σε ενα μικρό παρκάκι κάτσαμε σε ενα παγκάκι και αφήσαμε τον πόθο να μας οδηγήσει . Λίγη ωρα μετά μου είπε
-Κοίτα δε παεί αλλο , τώρα ή θα φυγουμε ή θα κάνουμε σεξ
-Εγω δε κανω σεξ με τη μια , του είπα ψέματα
Και αυτός με έπιασε απο το χέρι και ετσι χεράκι χεράκι με γύρισε σπίτι . Εγω ημούν εκσασιασμένη . Ήταν καλα είχε πλάκα , η συζητήση προχωραγέ οταν υπήρχε και ο Θ. μου αρέσε . Μπορει να μην ήταν το αγόρι τον ονείρων μου αλλα κατι ηξερέ το συμπαν που μου τον είχε στείλει . Νομιζα.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου