Σάββατο 10 Μαΐου 2014

τα καλύτερα γκόλ μπαίνουν στα φιλικά ( not ) μέρος 2ο

(συνέχεια από το προηγούμενο .)
Λίγη ώρα μετά ο Μ. επισκέφτηκε το δωμάτιο μου με το μποξεράκι του την ώρα που άλλαζα . Έκατσε στο κρεβάτι και άρχισε να μου λέει πόσο του αρέσω και πως είμαι φίλη του και με αγαπάει , αλλά δεν μπορεί να μου αντισταθεί και με θέλει πάρα πολύ . Σταδιακά άρχισε να ξαπλώνει στο κρεβάτι μου . Του έλεγα να φύγει για να κοιμηθώ , αλλά με παρακάλαγε να κάτσει άλλο λίγο να μιλήσουμε . Ξάπλωσα κι εγώ δίπλα του, ενώ συνέχισα να του ζητάω να φύγει από το κρεβάτι μου . Άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά , μετά την πλάτη , με πήρε αγκαλιά και λίγη ώρα μετά φιλιόμασταν .
Ευτυχώς για εμένα ήμουν αδιάθετη οπότε τα πράγματα δεν έμελλε να προχωρήσουν πολύ παραπάνω και η τιμή μου δεν χάθηκε εντελώς . Τον βοήθησα με το χέρι μου και μετά βγήκαμε στο μπαλκόνι για ένα τσιγάρο . Τον παρακάλεσα να μην πεί σε κανέναν τι συνέβη μεταξύ μας , για να μην υποστώ το ατελείωτο δούλεμα που θα ακολουθούσε . Μου ζήτησε να μην πω κι εγώ τίποτα σε κανέναν , και δέχτηκα τη συμφωνία με ελαφρά τη καρδία . Κανένας για μένα ήταν οι εξωτερικοί κοινοί γνωστοί και όχι οι καλύτερες μου φίλες . Γενικά δεν μπορώ να πω πως ήμουν ποτέ ιδιαίτερα γνωστή για την διακριτικότητα μου . Αυτό νομίζω πως είναι προφανές ακόμα και απο αυτό το κείμενο , οπού βγάζω τα άπλυτα μου σε κοινή θέα. Δεν βρίσκω το λόγο να αποκρύπτω την αλήθεια για όσα κάνω στη ζωή μου , εφόσον αυτό δεν προκαλεί προβλήματα σε κάποιον άλλον .
Την επόμενη μέρα βρέθηκα με τη φίλη μου τη Σ. και της τα είπα όλα χαρτί και καλαμάρι . Άλλωστε και αυτή είχε την τύχη να ενδώσει στη γοητεία του Μ. λίγους μήνες πριν και έπρεπε να μοιραστούμε , να σχολιάσουμε και κυρίως να γελάσουμε με το αμοιβαίο μας λάθος και με την γλοιώδη γοητεία που το συγκεκριμένο αρσενικό κατάφερνε να προβάλει στις γυναίκες και να τις κάνει να του κάθονται με απίστευτη ευκολία . Όλα είναι μάλλον ζήτημα πειθούς και μιας σχετικής γοητείας , χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα καλή εμφάνιση .
Η φίλη μου η Σ. δεν κατάφερε να αποκρύψει τη νέα γνώση που της προσέφερα απο τον Μ. , ο οποίος λίαν συντόμως έμαθε πως της είχα πει τα πάντα . Και όπως ήταν φυσικό εξοργίστηκε και όσο πιο σύντομα μπόρεσε πήρε την εκδίκηση του . Καταρχάς με αποκάλεσε ψεύτρα και υποκρίτρια ουρλιάζοντας σε εξωτερικό χώρο, μπροστά σε άλλους ( μια εμπειρία στην οποία ένιωσα λίγο σαν τη Σοράγια απο τη Μαρία της γειτονίας ). Στη συνέχεια είπε τη δικιά του εκδοχή των όσων συνέβησαν σε όλους η οποία είναι η εξής : 
Ο Μ. κοιμόταν ανέμελος στο καναπέ όταν τυχαία του σηκώθηκε . Εγώ περνώντας από εκεί στο δρόμο για την τουαλέτα κολάστηκα απροκάλυπτα από το ορθωμένο του πέος και το πήρα στο στόμα μου .Όταν τελείωσε γύρισα στο κρεβάτι μου . Και φυσικά τον ποθούσα τόσο πολύ που δεν με ενδιέφερε καν αν θα με φιλούσε . 
Μετά από έναν μεγαλειώδη τσακωμό ο Μ. με τη υπόλοιπη παρέα έφυγαν για το Πήλιο , οπού εγώ φυσικά δεν ήμουν πια καλεσμένη . Έμεινα στην Αθήνα περιμένοντας να επιστρέψουν για να πάμε όλοι μαζί στην Ηρακλειά για camping . Στο καράβι προς το νησί ο Μ. μου φερόταν σαν να μην είχαμε τσακωθεί ποτέ . Ήταν ευγενικός και μου είπε πως αν δεν είχα πει τα πάντα σε όλους ( στη Σ. δηλαδή ) θα ήθελε οπωσδήποτε να ξανακάνουμε κάτι και ότι του αρέσω ακόμα. Το ίδιο βράδυ όταν φτάσαμε στο νησί άρχισε πάλι να μου την πέφτει . Σχιζοφρενική αντίδραση , θα έλεγα , για κάποιον που είχε όντως προσβληθεί ανεπανάληπτα. Ξάπλωσε δίπλα μου στη παραλία και όταν βεβαιώθηκε πως όλοι είχαν κοιμηθεί άρχισε να με χαϊδεύει και να με φιλάει . Κάτι που έγινε ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο ας πούμε . Αυτή τη φόρα δεν τον βοήθησα καν με το χέρι μου απλά τον άφησα να με πασπατεύει όσο οι άλλοι ροχάλιζαν απαλά δίπλα μας . Την επόμενη μέρα κάποιος απότους υπόλοιπους φίλους μας αποφάσισε πως έπρεπε να συζητήσουμε τι έγινε ανάμεσα σε μένα και τον Μ. Τον ρώτησε λοιπόν ενώπιον εμένα και όλης της υπόλοιπης παρέας αν τότε που κάναμε κάτι με είχε φιλήσεις . Και ο Μ. , πάντα ετοιμόλογος , απάντησε πως όχι φυσικά και δεν με είχε φιλήσει . Εγώ απλά στράφηκα στο υπέροχο πέος του . Ναι , βέβαια . 
Η αλήθεια είναι πως προσβλήθηκα και στεναχωρήθηκα πολύ . Αυτός μου την έπεφτε τόσο καιρό και μόλις εγώ ενέδωσα , το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πει ψέματα για όσα συνέβησαν . Ήξερα πως οι φίλοι μου δεν θα πίστευαν ποτέ αυτήν τη παράνοια . Αλλά σαν κορίτσι που το κυρίευσαν τα οιστρογόνα , άρχισα να κλαίω με μαύρο δάκρυ . Κάποια στιγμή λοιπόν το βράδυ τον έπιασα και του είπα :
-Ξέρεις πολύ καλά τι συνέβη μεταξύ μας και δεν είναι καθόλου σωστό να λες ψέματα .
-Θα λέω ότι θέλω γιατί εσύ είσαι μια μεγάλη πουτανάρα , ήταν η απάντηση του την οποία συνέχισε να μου επαναλαμβάνει φωνάζοντας . 
Ξανάρχισα να κλαίω , όπως ήταν φυσικό . Ποτέ κανείς δεν με έχει αποκαλέσει έτσι με τέτοια σοβαρότητα και τόνο και κυρίως ποτέ κανείς δεν μου είχε πεί κάτι τέτοιο και να το εννοεί . Οι φίλοι μου όταν είδαν και τους είπα τι έγινε μέσα στα αναφιλητά μου , έσπευσαν να με προστατεύσουν και κάπως έτσι ξεκίνησε ο μεγάλος τσακωμός τον διακοπών . Για τους άλλους όλα ήταν όμορφα , ανέμελα και καλοκαιρινά για μένα όπως τα πράγματα ποτέ δεν ήταν ίδια . Σταμάτησα να μιλάω στον Μ. μια για πάντα και πέρασα τις υπόλοιπες διακοπές μου στο mute . Όταν δε έριξε στα δίχτυα του και μια νεαρή ισπανίδα φίλη μας και έβλεπα μπροστά στα μάτια μου να εξελίσσεται το φλερτ τους , ένιωσα προφανώς ακόμα χειρότερα. 
Ηθικό δίδαγμα : Καλό είναι να μην μπλέκουμε τις πούτσες με τις βούρτσες . Υπάρχουν οι φίλοι , υπάρχουν οι γκόμενοι και υπάρχουν και οι γνωστοί . Κορίτσια αν έχετε πραγματικούς φίλους ( που μπορεί να είναι και λίγο μαλάκες στη δική μας περίπτωση ) αφήστε τους ήσυχους . Αγόρια κάντε το ί . Οι καταστάσεις περιπλέκονται , η παρέα εμπλέκεται και τα πράγματα αν δεν οδηγήσουν σε μια σχέση ποτέ δεν θα είναι τα ίδια . 

Τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στο φιλικό ( not ! ) μέρος 1

Υπάρχουν πολλοί υποστηρικτές της θεωρίας ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών .Ως γυναίκα που έχει την τύχη - ατυχία να ανήκει σε ένα wolf pack με ολόκληρη τη σημασία της έννοιας μπορώ να διαφωνήσω καθέτως. Με τον όρο φιλία σίγουρα δεν εννοώ τον συμφοιτητή με τον οποίο αράζετε τους τελευταίους 6 μήνες , ούτε τα αγόρια της παρέας του γκόμενου της κολλητής σου. Μιλάμε για μια πραγματική ένα προς ένα  φιλία όπου η αντιμετώπιση είναι ίση και απόλυτα ειλικρινής.Οι πραγματικοί φίλοι δεν κάνουν σεξ και δεν φλερτάρουν .Θα σου πουν πως πάχυνες ή πως ομόρφυνες με την ίδια άνεση που θα περιέγραφαν την τελευταία ταινία που είδαν στο σινεμά . Δεν έχει σημασία πια αν ο άλλος θα σε δει γυμνή , ή με άλουστα μαλλιά , ή πολύ περιποιημένη , όλα είναι το ίδιο .
Παρόλαυτα στην ενδιάμεση περίοδο το φλερτ και η πιθανότητα σεξ είναι  πιθανά . Έχω πολλούς φίλους άντρες( περισσότερους από ότι είναι αναγκαίο ) αλλά μόνο μια φορά αποπειράθηκα να μεταβάλλω τη φιλία μου σε κάτι παραπάνω, αν και όλο αυτό οδηγήθηκε σε μια παταγώδη αποτυχία . Όταν πρωτογνώρισα τον Μ. πήγαινα δευτέρα λυκείου και ανήκα ήδη εδώ και κάποια χρόνια στο crew - wolfpack ( μια παρέα που αποτελούταν απο 10 αγόρια και εμένα και τις κατά καιρούς κοπέλες τους  ) . Ο Μ. δεν πήγαινε στο σχολείο μας αλλά οι φίλοι μου αποφάσισαν να τον βάλουν στη παρέα . Δεν θα πώ ψέματα ο Μ. ήταν η νέα προσθήκη , ο νέος παίκτης και μου άρεσε πολύ . Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να τον κατακτήσω , αλλά ήμουν ακόμα μικρή και άβγαλτη και οι προσπάθειες μου έπεφταν στο νερό . Ο Μ. ήθελε να είμαστε μόνο φίλοι .
Ας σταματήσουμε εδώ ένα λεπτό για να περιγράψουμε τον φίλο μας τον Μ. Ο Μ. ήταν ο απόλυτος player, ένα αγόρι με κακή εώς αδιάφορη εμφάνιση , που με κάποιον μαγικό τρόπο κατάφερνε πάντα να παίρνει αυτό που θέλει(σεξ ) από τις γυναίκες που θέλει ( ΟΛΕΣ ) . Δεν κατάλαβα ποτέ πως το έκανε ακριβώς αλλά με έναν μαγικό τρόπο , με επιμονή και υπομονή , με πολλά κοπλιμέντα και πίεση , κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να πάρει σχεδόν όλες μας τις γνωστές και φίλες( ακόμα και μερικές από τις κοπέλες των φίλων μας.) Καμία δεν ήταν αρκετά δύσκολη για τον Μ. , αν την έβαζε στο μάτι, αργά η γρήγορα όλες ενέδιδαν στον μάλλον γλοιώδη και πιεστικό τρόπο του.
 Τα χρόνια πέρασαν και ο Μ. είχε μπεί πλέον στη παρέα μας για τα καλά .Εγώ σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη και τον έβλεπα πλέον σπάνια όταν γύρναγα στο πατρικό μου , μαζί με όλη την  υπόλοιπη παρέα . Άλλα κάποια στιγμή κάτι άλλαξε.Δεν ξέρω αν ήταν το γεγονός πως έχασα κάποια κιλά ή αν τα υπόλοιπα κορίτσια του τελείωσαν αλλά ξαφνικά ο Μ. με έβαλε στο στόχαστρο. Το μικρό κορίτσι με τα γυαλιά , την ακμή και τα παραπάνω κιλά μέσα μου έκανε πάρτυ . Ο λυκειακός μου έρωτας με φλέρταρε και μάλιστα εντόνως κι εγώ του πέταγα τη μια απόρριψη πάνω στην άλλη . Άλλα πόσο μπορούσε να αντέξει το πρώην ερωτευμένο κορίτσι μέσα μου? Κάποτε μου άρεσε και όφειλα στον λυκειακό μου εαυτό να του δώσω μια ευκαίρια.
Έτσι μετά απο δυό χρόνια ,μηνύματα επι μηνύμάτων στο facebook ,  άπειρα κοπλιμέντα και πολλές προσπάθειες να με φιλήσει , βρεθήκαμε μια άνοιξη στο Βερολίνο . Ο Μ. έλειπε για eramous τότε και έτυχε να βρεθούμε στην ίδια πόλη ταυτόχρονα . Η συνάντηση μας έγινε σε ένα παζάρι ,χωρίς την υπόλοιπη παρέα . Ο Μ. μου φέρθηκε πολύ ευγενικά στην αρχή , μου έδωσε τα γάντια του για να μη κρυώνω και μου έστριβε τσιγάρα μιας και τα χέρια μου είχαν κοκκαλώσει από το κρύο . Πήγαμε για φαγητό σε ένα ταυλανδέζικο και μου φερόταν τέλεια μέχρι που μου πέταξε τη βόμβα :
-Τελικά τι θα γίνει , όλα καλά , αλλά θα μου πάρεις καμία πίπα ?
Του εξήγησα πως από τη στιγμή που μου το ζητάει δεν θα του πάρω πίπα ποτέ των ποτών και συνεχίσαμε το γεύμα μας σαν δυο καλοί φίλοι. Την επόμενη πέταξα για τη Βαρκελώνη και αυτός γύρισε πίσω στη Νορβηγία.

Ο καιρός πέρασε , ήρθε το καλοκαίρι και ο φίλος μας ο Μ. επέστρεψε από το erasmous . Χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε ξανά να με φλερτάρει με κάθε πιθανό τρόπο . Όταν βρεθήκαμε ξανά ήταν σε μια μάζωξη στο μπαλκόνι μου για τα γενέθλια ενός φίλου . Με το που ήρθε αποπειράθηκε να με φιλήσει κι εγώ διακριτικά γύρισα από την άλλη. Το αλκοόλ έρεε άφθονο και η ώρα περνούσε μέχρι που άρχισε να ξημερώνει . Ένας από τους φίλους μας αποσύρθηκε στο κρεβάτι του αδερφού μου και οι καλεσμένοι άρχισαν να φεύγουν . 
-Έχω πιεί πάρα πολύ και δεν μπορώ να γυρίσω σπίτι , να κοιμηθώ εδώ , με ρώτησε αθώα ο Μ. 
-Καλά αλλά θα κοιμηθείς στον καναπέ, είπα και ξεκίνησα να του στρώνω .

Γιατί τα καλά παιδιά έρχονται πάντα τελευταία και καταιδρωμένα στη κούρσα του έρωτα?


Χρόνια παραπονιόμουνα πως όλοι οι άντρες που συναντούσα στη ζωή μου ήταν και θα είναι για πάντα μαλάκες .Όπως έλεγα η ίδια όλοι οι άντρες είναι μαλάκες , μέχρι να συναντήσουν κάποια με την οποία δεν θα είναι μαλάκες κι εγώ ποτέ μου δεν θα είμαι αυτή. Αυθυποβαλλόμουν στον χαρακτηρισμό της κοπελιάς που περιφέρει ένα μαλακομαγνήτη – αν και τι καλύτερο μαλακομαγνήτη θα μπορούσα να αναζητήσω απο  τα μεθυσμένα παρασκευοσάββατα ,τις πρώτες πρωινές ώρες στα μπαρ της Θεσσαλονίκης .Και ήρθε ο καιρός . Ο καιρός που εγώ, η μεγαλύτερη κυνική του κόσμου γνώρισα το καλό το παιδί .
Το καλό παιδί είναι αυτό ,που του δίνεις το κινητό σου και σου κάνει αναπάντητη για να έχεις κι εσύ το νούμερο του και συνεπώς αμοιβαίο έλεγχο . Το καλό παιδί κάθεται και σε κοιτάει ευλαβικά να χορεύεις με τις φίλες σου από μακριά  ενώ τον παράτησες σύξυλο μετά το πρώτο σας φιλί . Το καλό παιδί, όταν σου πει πως αύριο θα σε πάρει τηλέφωνο για να πάτε καφέ το απογευματάκι σε παίρνει τηλέφωνο ακριβώς στις τέσσερις .
Αλλά το καλό παιδί ήδη απο το πρώτο λεπτό σφάλει . Ναι , σε πήρε , αλλά σε πήρε πριν αναρωτηθείς πότε θα σε πάρει και αν θα σε πάρει . Σε παίρνει πριν ακόμα θελήσεις να σε πάρει . Και για αυτόν τον απλό λόγο ,αντί να το σηκώσεις με τρεμάμενα χέρια , όπως θα έκανες με τόσους και τόσους άλλους  μαλάκες, γυρνάς το κινητό ανάποδα στο μαξιλάρι και συνεχίζεις τον ύπνο σου . Αλλά το καλό παιδί θα σε ξαναπάρει κι εσύ θα το σηκώσεις με  σιγουριά .Ξέρεις πως μάλλον σε θέλει . Τώρα όλα είναι στο χέρι σου.  Σε ρωτάει πως κοιμήθηκες και πως γύρισες σπίτι . Σου λέει πως αν έχεις χανγκόβερ μπορείτε να τα πείτε και αύριο , αλλά αποφασίζεις να συρθείς στο ντους και να βγεις για καφέ μαζί του .Φαίνεται ευγενικό και καλό παιδί και εσύ δεν είσαι μαθημένη σε τέτοια τερτίπια.
Όταν συναντιέστε σε κοιτάει με λατρεία και ανασφάλεια και σε φιλάει στο μάγουλο .Σε ρωτάει με αγωνία αν άργησε . Διαλέγεις εσύ που θα πάτε και δεν φέρνει αντίρηηση . Ρωτάει συνέχεια πράγματα για σένα κι εσύ απαντάς με ύφος μπλαζέ. Η αλήθεια είναι πως είναι καλό παιδί . Κι εγώ δεν είχα ποτέ μου βγεί με καλό παιδί . Αλλά η  αλήθεια είναι πως αυτό το καλό παιδί  είναι μάλλον πολύ βαρετό για σένα. Ίσως ίσως αν ήσουν τριάντα και ήθελες στεγαστικό δάνειο , βανάκι , πολυμελή οικογένεια και σπίτι με κήπο, να σε κέρδιζε το καλό παιδί .
 Αλλά εγώ είμαι ακόμα στα 20s μου και θέλω ο έρωτας και οι σχέσεις μου να έχουν μια επίγευση ρόλερκόστερ. Και γιαυτό δεν αφήνω το καλό παιδί να με φιλήσει . Κι αυτός σαν καλό παιδί δεν μου το επιβάλλει . Με παίρνει τηλέφωνο να βγούμε και δεν το σηκώνω . Αλλά μόλις βαρεθώ λίγο τον παίρνω ξανά απο μόνη μου . Είναι που είναι καλό παιδί , ας του δώσω άλλη μια ευκαιρία . Κάπως έτσι τραβολογάς το καλό παιδί σε μερικά ακόμα ραντεβού. Σου κρατάει το χέρι , σε παίρνει αγκαλία και σε φιλάει . Σου λέει πόσο όμορφη είσαι και τι ωραία που μυρίζεις . Προσέχει ακόμα και τα κόκκινα παπούτσια σου. Κι εσύ κολακεύεσαι και συνεχίζεις . Αλλά λείπει αυτό το βασικό , το ζαζαζου όπως το είπε η Κάρι , οι πεταλούδες στη κοιλία και η αγωνία κάθε φορά που σε παίρνει τηλέφωνο και βγαίνετε .  Και κάπως έτσι καταλήγεις πως το καλό παιδί , αυτό το καλό παιδί δεν είναι για σένα . Κι ας μην έχει τίποτα στραβό . Δεν είναι άσχημος , είναι έξυπνος , είναι σε καλή σχολή , είναι ευγενικός , του αρέσεις και σου φέρεται στην εντέλεια . Αλλά λείπει αυτό το κάτι που μπορεί να σε στείλει στον έβδομο ουρανό.

 Τελικά σε αυτή τη ζωή μάλλον θα με κερδίζουν οι μαλάκες  . Αυτοί που από τα σύνεφφα του ουρανού θα με στέλνουν στα τάρταρα και μετά ξανά πίσω .Προτιμώ οι σχέσεις που μοιάζουν με τρενάκι του τρόμου και όχι με βόλτα στο κήπο με τα τριαντάφυλλα. Ακόμα και στο sex and the city την καρδία της Κάρι δεν τη κερδίζει ο Είνταν αλλά ο πιο συναισθηματικά ανάπηρος άντρας του κόσμου ο Κος. Μπιγκ , που τελικά αφού την παρατήσει στα σκαλιά της εκκλησίας θα καταφέρει να ξανακερδίσει τη καρδία της . Δεν είμαι έτοιμη να βολευτώ στην γαλήνη και την ηρεμία μιας ισορροπημένης σχέσης . Πάντα θα αναζητώ το σκίρτημα στη καρδία  . Όπως μου έλεγε ο μπαμπάς μου όταν ήμουν μικρή και έπαιζα με τον αδερφό μου στο αυτοκίνητο «Τα πολλά γέλια , οδηγούν σε πολλά κλάματα ».Τελικά μάλλον προτιμώ τα μεγάλα γέλια , τα κλάματα , την ταραχή και την αγωνία απο τον ροδόκηπο με τις πεταλούδες. Θέλω σκαμπανεβάσματα και περιπέτεια , δάκρυα και γέλια , εναλλαγές ξανά και ξανά και όχι ηρεμία.Και κάπως έτσι αποφάσισα να αφήσω το καλό παιδί ελεύθερο , να βρει αυτήν που θα μπορέσει να εκτιμήσει τους καλούς του τρόπους . Αντίο καλό παιδί .